Çocuklarımızın daha anne karnında oluşma haberini aldığımız andan itibaren üzerlerine ebeveynler olarak titreriz. Bir ömür boyunca da bunu yapmaya çalışırız. Ancak zaman zaman ne kadar iyi niyetli de olsak yaptığımız bir takım hatalar da kaçınılmazdır. Örneğin doğumdan itibaren kaç kilo doğmuşsa başka çocukların kaç kilo doğduklarını öğrenme arzumuz en üst seviyededir. Bunun makul seviyede olanı zaten doğrudur ancak bunu saplantı haline getirip te 'Aman bizim çocuk diğerinden niye 100 gram daha az doğdu?' gibi bir yaklaşım çok da doğru değildir.
Bunun gibi çocuklarımızın eğitim hayatları boyunca başarı ve başarısızlıklarını gözlemlemek ve aksamalar olduğunda müdahale etmek ne kadar doğruysa çocuklarımızın yüzüne karşı başka çocukların başarılı oldukları konularda onun başarısız olduğunu söylemek hele ki sık aralıklarla tekrarlamak doğru bir davranış değildir. Pek çoğunuzun söylediklerime katıldığınızı ve hakverdiğinizi ama sizin bu davranışlar içerisinde olmağınızı duyar gibiyim. Ancak gerçekte de böyle mi ?
Aile içerisinde anne babalarla çocuklar arasında bu tür konuşmalar çoğu zaman çocukların kendilerini ailelerine karşı kapatarak geri çekilmelerine neden olmaktadır. Bu ise çocuğun arasındaki dialogların azalmasına neden olur. Bu zaman zaman çok sıkıntılı durumlara dönüşebilmektedir. Örneğin yakın zamana kadar sizinle çok keyifle yaptığı konuşmaları artık yapmamaya başlayıp sizinle yaptığı konuşmaları artık sadece okul veya mahalle arkadaşlarıyla yapar duruma gelebilir. Bu her ne kadar zaten büyüme çağındaki çocuklar için normal bir geçiş süreci olmakla birlikte bu çok ani bir şekilde olduysa dikkat etmekte fayda var.
Çünkü sizin çok rahat çözüm üretebileceğiniz bir takım sorunlarında aray konulmuş bu gereksiz mesafe yüzünden haberdar olmamanız sorunun zaman içerisinde içinden çıkılamaz bir hale gelmesine sebep olabilir. Çocuk için çok sıkıntılı olan bu sorun sizin için belki de çok basit bir çözüme sahiptir. Ancak çocukla aramıza başka çocuklarla yapılan gereksiz kıyaslamardan sonra çocuğunuzla aranıza giren mesafe buna engel olmuştur. Heleki bir şekilde çocuğunuzun sıkıntısını konuşarak öğrenip de ona bunun çok kolay çözülebilecek bir sorun olduğunu biraz da onu hafife alan bir şekilde söylerseniz, çocuğunuzla aranızdaki mesafe iyice artar ki bunun hiç kimseye faydası yoktur.
Bu tipte sorunu keşfedebilmeniz için çocuğunuzun üzerindeki denetim olgusunu ona çok da hissettirmeden yapabilirsiniz. Nasıl sorusuna gelirsek;
Örneğin Pazar sabahları kahvaltısı için vakti olduğu halde katılmamak konusunda ayak diriyorsa,
Hep beraber akraba ziyaretlerinden kaçmak için fırsat kolluyorsa,
Her zaman Matematik dersinde çok başarılı olduğu halde bir anda başarısı düştüyse veya başka bir dersten de olabilir veya hepsinde birden genel olarak çok ciddi bir düşme gözleniyorsa gibi örnekler çoğaltılabilir.
Burada veriğimiz örneklerin herbirisinin başka başka sebepleri de olabilceğini ancak dikkatli olmak gerktiğini unutmamak lazım. Özellikle de başka çocuklarla çocuğumuzu kıyaslama yapmamaya özen göstermek lazım. Unutulmamalı ki her bireyin farklı farklı özellikleri ve yetenekleri var. Önemli olan yetenekleri ve özelliklerine göre doğru yönlendirmeleri zamanında yaparak takibini bırakmamak gerekiyor.
Ediz Hoca Eğitim Koçluğu ve Danışmanlık olarak bizlerin size bu konuda yardımzı olabileceğimiz konular olarak onların dikkat yeteneklerini , mesleki anlamda hangi alanlarda daha başarılı olabileceklerini , kişisel öğrenme yeteneklerini keşfedebileceklerini öğrenmemize yardımcı olabilecek Dünya Çapında uygulanmakta ve geçerliliği olan bir takım testlere tabi tutmak. Bu biligler ışığında kendi yeteneklerinin farkında olup doğru çalışma yöntemleriyle hedeflerine varma konusunda yardımcı olmaktan geçiyor.